گل طاها:

اگر روزی تو را ببینم خواهم گفت : ای فرزند طه و یس و محکمات ، ای دلیل قاطع الهی بر کفر و استعمار ، ای حجت خدا، ای تو بر هر درد بی درمان دوا بیا ... بیا که دل را طاقتی دیگر نمانده است. بیا و زخمهای کهنه مارا مرهم بنه، بیا راه و بی راه را به ما نشان بده تا برای پیمودن را به بیراهه کشانیده نشویم تو که آخرین بازمانده نسل سبز زهرایی، ما را به میهمانی سبز معنویت دعوت کن.
دستمان را بگیر و یاریمان ده تا دستی بگیریم و در مانده ای را یاری دهیم.
بیا و  برایمان تفهیم کن  که چه کنیم و چه نکنیم ، چگونه عمل کنیم و چگونه حرف بزنیم و زندگی کنیم تا زنده بمانیم..........

می خواهم بگویم: سلام مرا به مادرت زهرا برسان بگو که من گنهکاربرای ظهور گمشده ات روز های سه شنبه و صبح و شبهای جمعه دعا می کنم.

اللهم عجل لولیک الفرج

ذوالفقار: عمری است که چشم به راه دارد تا توبیایی ؛ندای «فزت و رب الکعبه» تاب و قرار را ربوده است آه... ذریه علی ، فرزند غریب کوفه صدای درد دل پدر را می شنوی، چاه منتظر توست، تا حق امانت ادا کند. مهدی جان زین واژگون ذوالجناح را کی سامان می بخشی، کی ندای «هل من ناصر...» سالار شهیدان را پاسخ می گویی و نامهای از یاد رفته شهدا ادامه مطلب...

یا مهدی چه طولانی شد این عطش چه طاقت سوز شد این تشنگی

کی می شود صبح ناشتای چشمهایمان را به نگاه تو بگشائیم؟

کی می شود شام ! تصویر تو را به قاب خوابهایمان ببریم؟

کی می شود شب و روزمان در فضای ظهور تو بگذرد؟

کی می شود عطر ظهور تو در شامه وجود بپیچد؟ ادامه مطلب...